Imagine (2013) | Wspaniały Film Andrzeja Jakimowskiego | Recenzja Filmu

Polskie kino umarło już dawno - zostało zabite najpierw przez epatowanie patologią na skalę światową a później ponownie umarło przez zalew komedii romantyczny rodem z TVN'u. Im więcej powstaje filmów polskich opluwających Polskę (Syberiada Polska, Pokłosie) i przekłamujących Naszą własną historię, tym bardziej tracę nadzieję na jakiekolwiek powstanie z grobu. Na szczęście od czasu do czasu padają takie "strzały", które znowu ożywiają we mnie wiarę w to, że Polak potrafi. Najlepszym przykładem jest najnowszy film Andrzeja Jakimowskiego Imagine, który jest aż za dobry na polskie kino.

Do ośrodka dla niewidomych w Lizbonie przyjeżdża nauczyciel orientacji w terenie. Jego podejście do swoich uczniów i nauki jest bardzo niekonwencjonalne. Sam jest niewidomy i nie używa laski - ma inne sposoby. Klaszcze, tupie i kuka - dzięki temu bez problemu porusza się po ulicach i sprawia wrażenie zupełnie sprawnego. Tej sztuki próbuje nauczyć swoich młodych uczniów, którzy nie mogą uwierzyć, że można się poruszać bez laski i całkiem normalnie funkcjonować w społeczeństwie korzystając ze wszystkich pozostałych zmysłów. Zdradzenie reszty fabuły byłoby grzechem - trzeba zobaczyć.

Tematem filmu są ludzie niewidomi i ich radzenie sobie z rzeczywistością. Czasami specjalnie uciekam od takich filmów jakbym nie chciał się jeszcze bardziej zdołować i zasmucić. Dlatego tez bardzo późno sięgnąłem po Imagine, i żałuje, że nie widziałem go wcześniej bo to jest najlepsza rzecz jaką ostatnio miałem okazję oglądać nie tylko w polskim kinie, ale w ogóle. Scenariusz i reżyseria są na najwyższym poziomie europejskim. Historia jest po prostu świetnie napisana, zrealizowana i co najważniejsze jest rewelacyjnie poprowadzona - z każdą kolejną sceną jest coraz ciekawiej. Zdjęcia są po prostu genialne - cała koncepcja jaką obrał reżyser jest w ogóle najlepsza. Kamera bardzo często nie pokazuje nam tego o czym mówią bohaterowie. Przez to nie do końca wiemy, czy mają racje interpretując rzeczywistość, którą chłoną wszystkimi zmysłami poza wzrokiem. I to jest strasznie dobry zabieg, który nie pozwala się oderwać od opowiadanej historii i sprawia, że nie można się doczekać rozwiązania. A większość rzeczy musimy sobie po prostu wyobrazić. 

Nieodłącznym elementem filmu jest muzyka - idealnie dopasowana rytmem do nastroju sceny. Tworzy to po prostu nierozerwalna całość przyjemną dla oka i ucha. Te wszystkie dźwięki i melodie...poezja. To co mi się najbardziej podobało w Imagine to ta niepewność, czy nasi bohaterowie mają rację czy nie. Czy nauczyciel na prawdę jest taki dobry w tym co robi, czy jest zwykłym oszustem. Ciągle musi udowadniać, że to nie są żadne sztuczki, tylko na prawdę można normalnie funkcjonować bez laski i nie wymaga to wiele - wystarczy użyć wyobraźni.

Laska jest swojego rodzaju cięzarem - jest symbolem ludzi niewidomych i zwraca uwagę wszystkich przechodniów. Każdy z pacjentów nie lubi, kiedy na ulicy ludzie go szarpią i ciągną bo wydaje im się, że niewidomemu właśnie w taki sposób trzeba pomóc. Dlatego każdy z nich jest zafascynowany tym jak dobrze radzi sobie bez niej ich nauczyciel. Ale z drugiej strony ciągle nie mogą w to uwierzyć i żądają dowodu. Nawet kiedy go dostają - ciągle nie są przekonani. A przecież wystarczy uwierzyć i wszystko będzie możliwe - nawet niewidomy może zobaczyć ogromny statek wypływający z portu. Może też pójść do restauracji, gdzie nikt nie zauważy jego niepełnosprawności. To tylko kwestia wiary.

Imagine jest bardzo pozytywnym filmem na każda okazję. Jest też bardzo ciepły, co widać nie tylko po samej historii, ale przede wszystkim po zdjęciach - są bardzo jasne i czuje się ciepło promieni słonecznych na skórze podczas oglądania. W sposób bardzo zabawny i ciekawy mówi o problemach ludzi niewidomych. Bez użalania się nad sobą, bez narzekania, patosu i dramatu - jest to świetne kino, które strasznie pobudza wyobraźnie i rewelacyjnie działa na wszystkie zmysły. Nadal jestem pod ogromnym wrażaniem, że jest to polski scenariusz, reżyseria, zdjęcia i muzyka...Rewelacja. Ten film mnie po prostu pochłonął.

Na całe szczęście Andrzej Jakimowski nakręcił Imagine w Lizbonie z zagranicznymi aktorami. Nie wiem czy w ogóle bym po niego sięgnął, gdybym na okładce zobaczył jakąkolwiek polską twarz. Dlatego że szczytem marzeń naszych aktorów jest świecić gębą na plakacie stacji benzynowej reklamując kawę i hot dogi albo robić z siebie idiotę w reklamie Banku. Mało kto ma ambicje być prawdziwym aktorem.